Wie had dat gedacht? Dat ik op mijn 20e al bonus moeder zou zijn van twee kinderen. Ik in ieder geval niet. Mijn droom is wel altijd geweest om jong moeder te worden, maar onder jong versta ik dan de leeftijd van 24 jaar. Het is toch anders gelopen en op dit moment mag ik zorgen voor twee mooie kinderen van zeven en negen jaar.
Veel mensen vroegen zich af of ik dit niet gek vond? Nee ik vond, en vind, dit helemaal niet gek. Ik heb hier tenslotte zelf voor gekozen, want ik wist dat ze bestonden haha. Op een gegeven moment ben ik bij mijn vriend ingetrokken, dus de zorg over de kinderen kwam ook op mijn bordje terecht. Af en toe vind ik het best lastig om mijn studie te combineren met het feit dat ik ook voor hun moet zorgen. Als er bijvoorbeeld één van de twee ziek is blijf ik vaak thuis, omdat ik niet verplicht naar school moet. Zoals mijn vriend wel naar zijn werk moet. Soms stel ik misschien de verkeerde prioriteiten, omdat ik dan dus sommige lessen niet volg. Aan de andere kant zet ik wel de kinderen op nummer 1.
Zo gaan mijn gedachtes dus ook vaak heen en weer. Dit kan best vermoeiend zijn. Nu klinkt het net of het heel verschrikkelijk is om “moeder” te zijn en te studeren, maar zo wil ik het echt niet overbrengen. Ik wil alleen duidelijk maken dat er veel meer verantwoordelijkheden op je bordje komen te liggen dan bij een “gewone” student.
Het is natuurlijk niet zo dat ik verplicht wordt om deze verantwoordelijkheden op me te nemen. Ik vind het zelf ook fantastisch om een mooie rol te vervullen in hun leven. Naast die verantwoordelijkheden krijg je er ook heel veel liefde voor terug. Het is fijn als je spontane knuffels en kusjes krijgt. Als ze je helpen met koken, of als ik een fijn complimentje van zo’n kleine druif krijg. Ja die kleine dingen maken al die “moeilijke” gedachten weer goed. Ik zou het voor geen goud willen missen.
Of het dus mogelijk is om een studie te volgen en voor kinderen te zorgen? Ja dat is zeker mogelijk als het gaat om kinderen die de halve week thuis zijn, vanwege co-ouderschap. Ik zal niet ontkennen dat het soms alsnog lastig kan zijn, ondanks dat ze er niet altijd zijn. Je moet vooral niet vergeten te genieten van de momenten die je samen met de kinderen hebt, maar ook van de momenten die je als “student” nog mag beleven. 🙂
My Things In Life 